Przelewy środków pieniężnych między partnerami, dokonywane na wspólne oszczędzanie przed zawarciem związku małżeńskiego, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile nie przybierają formy depozytu nieprawidłowego ani darowizny, zgodnie z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych - stwierdził Dyrektor KIS.
Przelewy pieniężne przed małżeństwem
Wnioskodawca od 2014 roku przebywał w nieformalnym związku ze swoją partnerką. Ten związek został sformalizowany w połowie 2019 roku. W tym czasie otrzymywał regularne przelewy środków pieniężnych od swojej ówczesnej partnerki na swoje konto rozliczeniowe. Celem tych przelewów było wspólne oszczędzanie na przyszłość, w tym na zakup wspólnego mieszkania. Przed zawarciem związku małżeńskiego, para wspólnie odłożyła około 47 000 zł.
Wnioskodawca zadał pytanie, czy otrzymywanie przelewów od jego żony przed zawarciem związku małżeńskiego wywołuje u niego skutki podatkowe według ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawca był zdania, że otrzymywane przelewy nie przybrały formy depozytu nieprawidłowego ani darowizny według ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i nie powinny z tego tytułu podlegać opodatkowaniu.
Przelewy między partnerami przed ślubem nie podlegają PCC
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe. Zgodnie z interpretacją, otrzymywanie przez wnioskodawcę przelewów od jego ówczesnej partnerki (obecnie żony) na jego konto rozliczeniowe w celu wspólnego oszczędzania przed zawarciem związku małżeńskiego nie przybrało formy depozytu nieprawidłowego ani darowizny. Ponadto, nie nastąpiło to na podstawie żadnej innej czynności wymienionej w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Z tego powodu, te czynności nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Uzasadnienie stanowiska organu podatkowego opierało się na zasadzie enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.