Właściciele nieruchomości zabytkowych często podejmują prace konserwatorskie i restauratorskie mające na celu zachowanie i odnowę tych unikalnych obiektów. Czy mogą odliczyć koszty tych prac od podstawy opodatkowania? W artykule dowiemy się, jakie warunki trzeba spełnić, aby skorzystać z ulgi podatkowej.
Kamienica wpisana do gminnej ewidencji zabytków
Podatnik jest właścicielem kamienicy zabytkowej, która została wpisana do gminnej ewidencji zabytków. Otrzymał pozwolenie konserwatorskie na prowadzenie robót budowlanych, które obejmują m.in. rozbudowę, nadbudowę, wymianę stropu, docieplenie ścian zewnętrznych, wykonywanie tarasu, przebudowę ścian wewnętrznych, wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, montaż obróbek blacharskich oraz budowę ogrodzenia i miejsc postojowych. Część prac została już zakończona, a część jest w trakcie realizacji. Kamienica jest wprowadzona do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez podatnika, który prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą.
Do KIS zadano pytanie, czy w świetle obowiązujących przepisów jest prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w roku podatkowym na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym znajdującym się ewidencji zabytków.
Prawo do odliczenia wydatków na prace konserwatorskie
Zgodnie z odpowiedzią udzieloną przez Krajową Informację Skarbową, podatnik ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w roku podatkowym na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym znajdującym się w ewidencji zabytków. Wydatki te mogą być odliczone zarówno jeśli stanowiły koszt uzyskania przychodów w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i jeśli podwyższają wartość początkową środka trwałego podlegającego amortyzacji. Żaden z obowiązujących przepisów nie uzależnia prawa do odliczenia od niezaliczenia odliczanych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.