Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z transportem drogowym towarów. W ramach realizacji zleceń transportowych, wykorzystuje pojazdy ciężarowe powyżej 3,5 tony, często samodzielnie wykonując rolę kierowcy. Wnioskodawca chciałby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wartość diet z tytułu swoich podróży służbowych, w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom.

Przepis art. 21b ustawy o czasie pracy kierowców ma zastosowanie do pracowników pozostających w stosunku pracy, a nie do przedsiębiorców. Właściciel firmy może być w podróży służbowej pomimo tego, że jest kierowcą

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że jeżeli wydatki z tytułu diet za czas przebywania wnioskodawcy w podróży służbowej zarówno w kraju, jak i za granicą, spełniają przesłanki zawarte w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to wnioskodawca ma prawo zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.

Właściciel firmy może sobie przyznać dietę i zaksięgować ją do kosztów podatkowych, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Źródło: Interpretacja indywidualna z dnia 23 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.314.2023.2.ID