Sprawa dotyczy możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od budynku mieszkalnego aż do pełnej amortyzacji.
Wnioskodawca od 2020 roku dokonuje odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości stanowiącej budynek mieszkalny. Nieruchomość ta, składająca się z trzech kondygnacji, jest wynajmowana. Wnioskodawca zadał pytanie, czy w związku z nabyciem nieruchomości przed dniem 1 stycznia 2022 r. będzie mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od budynku mieszkalnego aż do pełnej amortyzacji w 2023 r. i w latach następnych. Wnioskodawca uważa, że będzie mógł kontynuować odpisy amortyzacyjne od budynku mieszkalnego oraz zaliczać te odpisy do kosztów uzyskania przychodu aż do pełnego jego zamortyzowania.
KIS nie zgadza się ze stanowiskiem wnioskodawcy. Zgodnie z art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynki mieszkalne nie podlegają amortyzacji. Ten przepis obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. i został zmieniony przez ustawę z 29 października 2021 r. Zmiana ta nie objęła budynków i lokali użytkowych, które nadal podlegają amortyzacji.
Jednak zgodnie z art. 71 ust. 2 ustawy zmieniającej, podatnicy mogą do końca 2022 r. zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od budynków i lokali mieszkalnych, nabytych lub wytworzonych przed 1 stycznia 2022 r. Tym samym, KIS stwierdza, że wnioskodawca nie może kontynuować odpisów amortyzacyjnych od budynku mieszkalnego nabytego przed 1 stycznia 2022 r. oraz zaliczać odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów aż do momentu pełnego ich zamortyzowania.
Co do zasady Wnioskodawca mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych związanych z lokalami mieszkalnymi oraz zaliczać te odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów uzyskiwanych w ramach działalności gospodarczej przez cały 2022 r. na zasadach obowiązujących na dzień 31 grudnia 2021 r.