W artykule omawiamy interpretację organów administracji skarbowej dotyczącą kosztów uzyskania przychodów związanych z poniesieniem kar umownych. KIS stwierdziła, że kara umowna nie jest kosztem uzyskania przychodów, co może mieć istotne konsekwencje dla przedsiębiorców podejmujących decyzje o zmianie dostawców usług.
Kara umowna za zerwanie umowy
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na produkcji palet drewnianych. W 2020 roku firma Y zaproponowała Wnioskodawcy niższą cenę na dostawę energii elektrycznej, co skłoniło go do podpisania umowy z nową firmą. W celu zerwania umowy z poprzednim dostawcą, X, Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa firmie Y. Zgodnie z umową, X nałożył na Wnioskodawcę karę umowną za zerwanie umowy, a także poinformował go o naliczeniu odszkodowania.
Wnioskodawca zapytał KIS, czy poniesiona kara umowna za zerwanie umowy z firmą X stanowi koszt uzyskania przychodów. Jego zdaniem, zgodnie z art. 22 i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tylko niektóre kary umowne stanowią koszt uzyskania przychodu. Wnioskodawca argumentował, że zapłata kary była ekonomicznie korzystniejsza od płacenia wyższych rachunków za energię przez dłuższy okres prowadzenia działalności, co według niego stanowiło koszt uzyskania przychodów.
Kara umowna a koszty uzyskania przychodów. Interpretacja KIS
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. KIS stwierdziła, że samo działanie polegające na odstąpieniu od umowy w celu zmniejszenia straty ekonomicznej nie stanowi wystarczającej podstawy do uznania, że mamy do czynienia z zabezpieczeniem źródła przychodów. Ponadto, KIS zauważyła, że nie wszystkie wydatki związane z działalnością gospodarczą, nawet ekonomicznie uzasadnione, stanowią koszty uzyskania przychodów. W rezultacie, zapłacona przez wnioskodawcę kara umowna nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.