Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) wydała interpretację, która wyjaśnia, że dostarczanie darmowych posiłków pracownikom nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu. Interpretacja ta ma zastosowanie, gdy nie można przypisać konkretnej wartości świadczenia do indywidualnego pracownika.
Darmowe posiłki dla pracowników a konsekwencje podatkowe
Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą, zapytał o konsekwencje podatkowe dostarczania darmowych posiłków i artykułów spożywczych swoim pracownikom. Wnioskodawca argumentował, że takie działanie ma na celu poprawę atmosfery w biurze i zwiększenie efektywności pracy.
Pracodawca uważał, że dostarczanie darmowych posiłków pracownikom nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu. Jego argumentacja opierała się na przekonaniu, że nie jest możliwe przypisanie konkretnej wartości świadczenia do indywidualnego pracownika, co jest kluczowym warunkiem dla uznania świadczenia za przychód podatkowy.
KIS: Darmowe posiłki pracownikom nie generują przychodu podatkowego
KIS zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy. W swojej interpretacji, KIS odwołał się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, który określił trzy warunki, które muszą być spełnione, aby nieodpłatne świadczenie mogło być uznane za przychód podatkowy. Te warunki to: świadczenie musi być spełnione, musi stanowić realne przysporzenie majątkowe dla pracownika, i musi być możliwe zindywidualizowanie świadczenia, określenie jego wartości pieniężnej oraz skonkretyzowanie odbiorcy.
W przypadku dostarczania darmowych posiłków pracownikom, KIS uznał, że choć pierwsze dwa warunki są spełnione, trzeci warunek nie jest. Nie jest możliwe przypisanie konkretnej wartości świadczenia do indywidualnego pracownika, co jest kluczowym warunkiem dla uznania świadczenia za przychód podatkowy.
W świetle powyższych rozważań, KIS stwierdził, że dostarczanie darmowych posiłków pracownikom, które wpływa pozytywnie na atmosferę w biurach i zwiększa efektywność pracy, nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu. W konsekwencji, na wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu. Zatem stanowisko wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.