Subskrybuj nas na Youtube
Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) stwierdziła, że różnica pomiędzy otrzymanym zwrotem kaucji mieszkaniowej w roku 2022, a pierwotnie wpłaconą kaucją w 1979 roku, uwzględniając przeliczenie zgodnie z przepisami o denominacji złotego, jest traktowana jako przychód z innych źródeł.
Kaucja mieszkaniowa, a rozliczenie podatkowe
Wnioskodawca nabył prawo własności mieszkania w maju 2018 roku. W tym samym roku umowa najmu z firmą została zakończona w maju 2018 roku. W lutym 2022 roku wnioskodawca zażądał zwrotu zwaloryzowanej kaucji mieszkaniowej w wysokości 6.730,92 zł, którą wcześniej przelał w 1979 roku. W PIT-11 za rok 2022, zwrócona kwota została uwzględniona jako "inne źródła przychodów". W 1979 roku, podatnik wpłacił łącznie 22.225,00 zł, w tym 8.216,00 zł jako kaucję mieszkaniową. W tym samym roku wnioskodawca otrzymał przydział mieszkania funkcyjnego dla siebie oraz małżonki. Od maja 2018 roku wnioskodawca wraz z małżonką stali się właścicielami mieszkania. Zwrot zwaloryzowanej kaucji w 2022 roku wynikał z nabycia prawa własności mieszkania w maju 2018 roku.
Wnioskodawca skierował pytanie do KIS czy wykazanie zwróconej kaucji mieszkaniowej w PIT-11 i odprowadzenie podatku jest prawidłowe. Podatnik uważa, że podatek jest nienależny.
KIS: kaucja powinna być rozliczona w zeznaniu podatkowym
Według oceny KIS, zaprezentowane stanowisko przez wnioskodawcę jest nieprawidłowe. KIS wyjaśniła, że różnica między wpłaconą, a zwróconą kaucją, uwzględniając przeliczenie na podstawie ustawy o denominacji złotego, stanowi opodatkowany przychód z innych źródeł, zgodnie z ustawą o PIT. W opinii organu podatkowego wnioskodawca powinien rozliczyć przychód w swoim rocznym zeznaniu podatkowym za 2022 rok.
KIS podkreśliła, że przychód ten obejmuje wzrost majątku wnioskodawcy wynikający z konkretnej działalności faktycznej lub prawnej. Organ stwierdził, że kluczowe jest datowanie wpłaty kaucji oraz wpływ przepisów ustawy o denominacji złotego na ustalenie pierwotnej wartości kaucji. Według tych przepisów, wszelkie zobowiązania pieniężne, które powstały przed 1 stycznia 1995 roku i stały się płatne po tej dacie, podlegają przeliczeniu na podstawie określonych reguł.