Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) wydał interpretację indywidualną, w której potwierdził, że wydatek, jaki wnioskodawca poniósł w związku z wykonaniem protezy zębowej, nie może być uznany za wydatek poniesiony na cele rehabilitacyjne w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT i tym samym nie może być odliczony od dochodu w zeznaniu rocznym za 2022 r.

Wykonanie protezy zębowej, a ulga rehabilitacyjna

W styczniu 2020 roku wnioskodawca zgłosił się do stomatologa w celu wykonania mostu porcelanowego na podbudowie metalowej, który miał zastąpić utracone zęby. Celem zabiegu było przywrócenie możliwości dokładnego żucia spożywanego pokarmu i poprawa funkcjonowania całego organizmu. Wnioskodawca zapłacił za wykonaną usługę z własnych środków. Otrzymane faktury dotyczą wykonania protezy dziewięciu zębów w szczęce. Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym, całkowicie niezdolną do pracy i częściowo do samodzielnej egzystencji. Jego dochód podlegający opodatkowaniu stanowi tylko emerytura z ZUS. Od założenia protezy zębowej minęły już ponad trzy lata. Komfort życia wnioskodawcy uległ wyraźnej poprawie. Nie odliczał on kosztów opłaty za wykonanie usługi stomatologicznej i nie zostały te koszty zwrócone w żadnej innej formie.

Zainteresowany zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem, czy koszt wykonania protezy zębowej może odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej, w formie korekty od podstawy obliczenia podatku za rok 2022.

Wydatek na protezę zębową nie może być odliczony w ramach ulgi rehabilitacyjnej

Dyrektor KIS stwierdził, że wydatek, jaki wnioskodawca poniósł w związku z wykonaniem protezy zębowej, nie może być uznany za wydatek poniesiony na cele rehabilitacyjne w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie może być odliczony od dochodu w zeznaniu rocznym za 2022 r. Organ podatkowy zauważył, iż proteza zębowa z pewnością ułatwia wykonywanie podstawowych czynności życiowych i wyróżnia ją indywidualny charakter, jednak biorąc pod uwagę, że wnioskodawca posiada orzeczenie o niepełnosprawności w związku z narządem ruchu, zakup protezy nie ma ścisłego związku ze schorzeniem, które było podstawą do uznania go za osobę o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Organ podatkowy podkreślił również, że ulga rehabilitacyjna nie przysługuje z samego faktu bycia osobą niepełnosprawną, czy z uwagi na wiek osoby niepełnosprawnej, ale w związku z faktycznym ponoszeniem określonych przez ustawodawcę wydatków wynikających z niepełnosprawności. Ponadto wydatek poniesiony przez wnioskodawcę był w 2020 roku, a nie w 2022 roku. Z uwagi na powyższe organ uznał, że wydatek nie może być odliczony od dochodu w zeznaniu rocznym za 2022 r.

Źródło: Interpretacja indywidualna z dnia 18 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.584.2023.1.BM