Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) wyjaśnił, że ponoszone przez podatniczkę wydatki na studia podyplomowe, jako wydatki nieprzeznaczone na podwyższenie kwalifikacji zawodowych w zakresie działalności prawniczej, jako radcy prawnego, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.
Wydatki na studia podyplomowe, a koszty uzyskania przychodów
Wnioskodawczyni wykonuje zawód radcy prawnego oraz prowadzi działalność związaną z doradztwem w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności z zakresu wyceny i gospodarowania nieruchomościami. W bieżącym roku akademickim zamierza rozpocząć studia podyplomowe na kierunku "Wycena nieruchomości". Wnioskodawczyni jest zdania, że wydatek na studia podyplomowe służy podniesieniu jej dotychczasowych kwalifikacji, co będzie miało przełożenie na świadczenie pomocy prawnej. Dodatkowo ukończenie studiów podyplomowych umożliwi jej pozyskanie dodatkowych uprawnień rzeczoznawcy majątkowego, dając perspektywę rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej.
Zainteresowana zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy ponoszone przez nią wydatki na ww. studia podyplomowe (czesne za studia uiszczane w ratach) stanowią koszty uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
KIS: wydatków na studia nie można uznać za koszt uzyskania przychodów
Dyrektor KIS stwierdził, że wydatki na studia podyplomowe nie spełniają przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Organ podatkowy zaznaczył, że skoro wnioskodawczyni będzie ponosić opłaty za studia podyplomowe w zakresie wyceny i gospodarowania nieruchomościami, której to działalności nie prowadzi, to nie są to wydatki w celu uzyskania przychodów, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, jakim jest działalność prawnicza. Powyższe wydatki mają charakter wydatków typowo osobistych związanych z podnoszeniem przez podatniczkę kwalifikacji, dlatego organ przyjął, że nie można ich uznać za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu powołanej regulacji.