Według Krajowej Informacji Skarbowej (KIS), spółka, jako pożyczkodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku PCC od zawartych umów pożyczek. Obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, przy umowie pożyczki, ciąży na biorącym, a nie na udzielającym pożyczek.
Zawarcie umowy pożyczki, a PCC
Wnioskodawczyni jest spółką, która udzieliła pożyczek spółce G. sp. z o.o. oraz osobie fizycznej J. G. Wszystkie podmioty mają rezydencję podatkową w Polsce. Pożyczki były udzielane z kapitałów własnych spółki. Pożyczka dla spółki G. sp. z o.o. była przeznaczona na cele jej działalności gospodarczej, natomiast pożyczka dla osoby fizycznej J. G. mogła być przeznaczona na dowolny cel. Obydwie pożyczki były oprocentowane na zasadach rynkowych. Spółka nie udzielała pożyczek regularnie, a udzielenie tych pożyczek nie stanowiło bezpośredniej, stałej i koniecznej konsekwencji jej działalności. Zdaniem pożyczkodawczyni, powyższe transakcje nie są opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zainteresowana zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy jej twierdzenie jest prawidłowe.
Pożyczkodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty PCC od umów pożyczek
Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawczyni za prawidłowe. Według Krajowej Informacji Skarbowej, spółka, jako pożyczkodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od zawartych umów pożyczek. Organ podatkowy podkreślił, że zgodnie z art. 4 ust. 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, przy umowie pożyczki, ciąży na biorącym pożyczkę. Z uwagi na powyższe, spółka, jako pożyczkodawczyni, nie jest w opisanej sytuacji podatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, jest stroną udzielającą pożyczek. Spółka nie będzie więc zobowiązana do uiszczenia podatku PCC.