Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) w swojej interpretacji wyjaśniła, że obywatel Stanów Zjednoczonych, który przeprowadził się do Polski, ma polską rezydencję podatkową od momentu przeprowadzki do kraju, co skutkuje nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce. Decyzja ta opiera się na analizie centrów interesów osobistych i gospodarczych.
Przeprowadzka do polski i proces uzyskania karty pobytu
W dniu 11 lipca 2019 r. wnioskodawca przeprowadził się ze Stanów Zjednoczonych do Polski wraz z żoną i dziećmi. W celu uzyskania długoterminowego pobytu w Polsce, rodzina złożyła w październiku 2019 r. wnioski o wydanie karty pobytu. Karty pobytu otrzymali jednak dopiero w 2021 r.
Wnioskodawca chciał wiedzieć, czy miał polską rezydencję podatkową w 2019 roku, biorąc pod uwagę swoją sytuację. Wnioskodawca argumentował, że nie powinien być uznawany za rezydenta podatkowego Polski w 2019 roku ze względu na fakt, że nie korzystał z żadnych świadczeń ani korzyści w Polsce z powodu braku karty pobytu.
Stanowisko KIS
W odpowiedzi na pytanie podatnika, KIS powołała się na przepisy ustawy o PIT, które stanowią, że rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, jest osoba, która spełnia jedno z dwóch kryteriów: przebywa w Polsce przez co najmniej 183 dni w roku podatkowym lub ma centrum interesów osobistych lub gospodarczych w Polsce.
W przypadku podatnika, organ podatkowy uznał, że w 2019 roku miał on polską rezydencję podatkową od chwili przeprowadzki do Polski. Organ podatkowy wyjaśnił, że: "od momentu przyjazdu do Polski, tj. od 11 lipca 2019 r. ściślejsze powiązania życiowe posiada Pan z Polską, bowiem przyjechał Pan do Polski wraz z rodziną, żyje tu Pan, uczył się Pan języka polskiego, zamierza Pan tu przebywać długoterminowo. W 2019 r. nie przebywał Pan w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Pomimo przebywania krótszego niż 183 dni na terytorium Polski, przebywanie to ma charakter ciągły. Nie jest Pan pewien, czy chce wrócić do Stanów. Myśli Pan, że będzie tutaj 10 lat może nawet 20. W Polsce realizuje się Pan zawodowo w charakterze (...). W Polsce wynajmuje Pan mieszkanie, posiada telefon i samochód, którego nie mógł Pan zarejestrować, z uwagi na brak Karty czasowego pobytu. Tym samym, od momentu przyjazdu do Polski posiada Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (tzw. rezydencję podatkową) w Polsce, w rozumieniu cyt. art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, w okresie tym, tj. od 11 lipca 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. podlegał Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, określonemu w art. 3 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że od 11 lipca 2019 r. w Polsce podlegały opodatkowaniu wszystkie w tym czasie osiągnięte przez Pana dochody"
Podsumowując, wnioskodawca w 2019 roku podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce za okres od 11 lipca do 31 grudnia 2019 roku, mimo, że nie posiadał karty pobytu i nie przebywał w Polsce dłużej niż 183 dni. Kluczowe w sytuacji podatnika było określenie centrum interesów osobistych.