Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) stwierdziła, że refundacja kosztów zakupu karty miejskiej nie spełnia kryteriów nieodpłatnego świadczenia, ponieważ nie przynosi korzyści majątkowej pracownikowi i jest zwrotem wydatków poniesionych przez pracownika w interesie pracodawcy.
Wydatek na kartę miejską a PIT
Wnioskodawcą jest jednostka organizacyjna. Wnioskodawca działa na podstawie statutu, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o pomocy społecznej. Jednostka organizacyjna realizuje różnorodne zadania np. organizuje i koordynuje usługi opiekuńcze, w tym także o charakterze specjalistycznym, świadczy specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi w ich miejscu zamieszkania oraz nadzoruje i kontroluje świadczenie usług opiekuńczych. Ponadto, pracownicy wnioskodawcy wykonują swoje zadania poprzez pomaganie osobom niepełnosprawnym w codziennym życiu, towarzyszenie w wyjściach, pomoc w załatwianiu spraw urzędowych, zakupy itp.
Wnioskodawca skierował pytanie do KIS czy refundacja kosztów biletów komunikacji miejskiej przez pracodawcę jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednostka organizacyjna uważa, że refundacja kosztów kart miejskich dla pracowników nie będzie traktowana jako ich przychód ze stosunku pracy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
KIS: refundacja kosztów karty miejskiej nie stanowi przychodu
Według oceny KIS, zaprezentowane stanowisko przez wnioskodawcę było prawidłowe. Organ podatkowy uznał, że refundacja kosztów zakupu imiennej karty miejskiej (biletu komunikacji miejskiej) dla pracowników nie stanowi przychodu ze stosunku pracy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. KIS wyjaśniła, że przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze lub ich ekwiwalenty, które przynosi pracownikowi korzyść majątkową. Organ podatkowy zaznaczył, że nieodpłatne świadczenie stanowi przychód pracownika tylko wtedy, gdy spełnia określone kryteria. Te kryteria obejmują, między innymi, fakt, że świadczenie musi być spełnione za zgodą pracownika, w jego interesie, przynosić mu korzyść majątkową i być wymiernym przysporzeniem majątkowym.
KIS przyznała, że refundacja kosztów biletów komunikacji miejskiej, dokonywana przez pracodawcę wyłącznie za dni świadczenia pracy przez pracownika, nie spełnia kryteriów do zakwalifikowania do nieodpłatnego świadczenia. Organ podatkowy stwierdził, że refundacja nie jest świadczeniem pieniężnym ponoszonym za pracownika, lecz jest zwrotem wydatków poniesionych przez pracownika w interesie pracodawcy, który dążył do optymalizacji wydatków związanymi z organizacją pracy, przy jednoczesnym niewprowadzaniu konieczności ponoszenia kosztów przez pracowników.