Według Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) fundusz będący polskim rezydentem podatkowym, nie jest i nie będzie obciążony podatkiem u źródła w Polsce.
Umowa nabycia praw a podatek u źródła
Wnioskodawcą jest polski fundusz inwestycyjny. Fundusz prowadzi działalność w obszarze działalności trustów, funduszy i podobnych instytucji finansowych. Fundusz działa w obszarze private debt, czyli inwestowania w instrumenty dłużne i udzielania zabezpieczonych pożyczek. Wnioskodawca nabył prawa do wierzytelności pieniężnych związanych z umową przeniesienia praw. Umowa nabycia praw przekształciła fundusz w ostatecznego właściciela tych wierzytelności. Umowa nabycia praw została zawarta z podmiotem spoza Polski. Wnioskodawca zadał pytanie KIS czy jest podatnikiem podatku u źródła w Polsce w związku z otrzymywanymi należnościami od dłużnika wynikającymi z umowy nabycia praw. Fundusz jest zdania, że nie jest i nie będzie podatnikiem podatku u źródła w Polsce związku z otrzymywanymi należnościami z umowy nabycia praw od dłużnika, dlatego też nie powinien być obciążany podatkiem u źródła.
KIS: fundusz inwestycyjny nie jest zobowiązany do płacenia podatku u źródła
KIS stwierdziła, że działalność wnioskodawcy była prawidłowa. W opinii organu podatkowego otrzymywane od dłużnika należności nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, a więc nie powinny być pomniejszane o podatek u źródła. KIS odniosła się do zasady rezydencji podatkowej określonej w art. 3 ustawy o CIT. Według organu, podatnicy, którzy mają siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od wszystkich swoich dochodów, niezależnie od miejsca ich uzyskania. Jednakże, w przypadku podatników, którzy nie mają siedziby lub zarządu w Polsce, obowiązek podatkowy ogranicza się do dochodów uzyskanych na terytorium Polski. KIS podkreśliła, że wnioskodawca zawarł umowę nabycia praw od dłużnika, na mocy której uzyskał prawo do otrzymywania świadczeń pieniężnych. Zdaniem organu, w przypadku takich umów, podatnikiem podatku u źródła jest nabywca praw, a nie zbywca. Oznacza to, że dłużnik, będący zbywcą praw, nie jest zobowiązany do potrącania podatku u źródła od płatności dokonywanych na rzecz wnioskodawcy, ponieważ płatnikami i beneficjentami są polscy rezydenci podatkowi.
Ponadto, KIS stwierdziła, że fundusz spełnił kryteria określone w art. 4a pkt 29 ustawy o CIT jako rzeczywisty właściciel należności. Oznacza to, że wnioskodawca otrzymywał należności dla własnej korzyści, decydując samodzielnie o ich przeznaczeniu i ponoszeniu ryzyka ekonomicznego związanego z utratą należności. Reasumując, organ podkreślił, że fundusz nie jest podatnikiem podatku u źródła w rozumieniu polskiego prawa podatkowego (art. 21 ustawy o CIT) w kontekście otrzymywania płatności od dłużnika. Argumentacja KIS, opiera się na założeniu, że obie strony transakcji, tj. wnioskodawca i dłużnik, są polskimi rezydentami podatkowymi i dokonana transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.