Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) uznała, że wydatki na pranie i używanie odzieży roboczej były uzasadnione ze względu na konieczność utrzymania odpowiednich standardów jakościowych i bezpieczeństwa w transporcie samochodów, co miało istotny wpływ na zachowanie źródła przychodów spółki.
Ekwiwalent za pranie odzieży roboczej a koszt podatkowy
Wnioskodawcą jest spółka transportowa, która zajmuje się przewozem nowych samochodów osobowych o dużych wartościach, takich jak Audi Q7 czy Porsche Cayenne. W jednym transporcie przewozi się 6-7 takich samochodów, a łączna wartość ładunku może wynosić nawet 3-4 miliony złotych. W związku z tym, kierowcy muszą nosić specjalistyczny kombinezon, który jest pozbawiony jakichkolwiek elementów mogących uszkodzić ładunek. Kombinezon musi być zawsze czysty, ponieważ każda zabrudzona część stroju może spowodować szkody w transporcie. Kierowcy sami wykonują załadunki i rozładunki, co naraża ich na zabrudzenie różnymi substancjami, takimi jak smary, oleje, czy kurz. Spółka musi przestrzegać procedur jakościowych narzucanych przez klientów, w tym znanych koncernów motoryzacyjnych, co jest warunkiem realizacji zleceń. Niedopełnienie tych procedur może skutkować karą umowną lub blokadą na placach załadunkowych.
Pracownicy, aby utrzymać odpowiednie standardy czystości stroju muszą korzystać z pralni i suszarni w trakcie podróży. Generuje to dodatkowe koszty, które wynoszą około 77,04 euro dziennie, zakładając trzy prania w tygodniu. Wartość tego ekwiwalentu będzie wypłacana pracownikom przez pracodawcę zgodnie z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy. Spółka zadała pytanie KIS czy ekwiwalent za pranie odzieży roboczej kierowcy jest kosztem uzyskania przychodu. Wnioskodawca uważa, że ekwiwalent za pranie odzieży roboczej kierowcy, jako wydatek związany z prawidłowym wykonaniem zleceń, kwalifikuje się jako koszt podatkowy.
KIS: wydatki na odzież roboczą stanowią koszty podatkowe
Według oceny KIS, przedstawione stanowisko przez spółkę było prawidłowe. W opinii organu podatkowego, wydatki poniesione przez wnioskodawcę w formie ekwiwalentu za pranie i używanie odzieży roboczej, powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów. KIS stwierdziła, że spółka przewoziła nowe samochody osobowe, często o znacznej wartości. Dla zachowania jakości przewozu oraz spełnienia wymagań klientów, kierowcy muszą być odpowiednio ubrani i muszą utrzymywać czystość stroju roboczego. Organ podkreślił, że ma to bezpośredni wpływ na zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów, ponieważ nieodpowiedni stan odzieży roboczej może prowadzić do uszkodzenia przewożonego ładunku, a co za tym idzie, do utraty kontraktów i klientów.
Ponadto, KIS zaznaczyła, że ekwiwalent za pranie i używanie odzieży roboczej jest ponoszony w celu utrzymania odpowiednich standardów jakościowych i spełnienia procedur jakościowych klientów, co ma wpływ na możliwość utrzymania przychodów oraz zabezpieczenia źródła przychodów.