Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) wyjaśniła, że aby skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, osoba niepełnosprawna musi posiadać faktury potwierdzające poniesione przez nią wydatki wystawione bezpośrednio na jej nazwisko, nawet jeśli płatności były dokonywane przez członka rodziny.

Ulga rehabilitacyjna

W 2021 roku mężczyzna, posiadający orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, przebywał w placówce opiekuńczo-leczniczej z powodu przewlekłej choroby uniemożliwiającej mu poruszanie się. Chcąc skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, podatnik chciał odliczyć wydatki związane z kosztami pobytu w placówce. Jednak faktura za ten pobyt została wystawiona na nazwisko syna wnioskodawcy, który dokonywał płatności.

Podatnik zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem, czy mimo wystawienia faktury na nazwisko syna, ale z adnotacją potwierdzającą jego pobyt w placówce, ma prawo do odliczenia tych wydatków w zeznaniu rocznym PIT-37 za 2021 rok w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Mężczyzna był przekonany, że spełnia wszystkie warunki do skorzystania z ulgi. Argumentował, że to on osobiście poniósł koszty pobytu w placówce, a syn dokonywał jedynie płatności w jego imieniu, co potwierdza adnotacja na fakturze.

Brak możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej

W świetle interpretacji KIS wnioskodawca nie ma prawa do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej za 2021 rok na podstawie faktury wystawionej na nazwisko jego syna.

Organ podatkowy odwołując się art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o PIT, wskazał, że w celu możliwości skorzystania przez osobę niepełnosprawną, z ulgi przewidzianej przez ustawodawcę w treści art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy, osoba ta powinna posiadać dokumenty (rachunki) stwierdzające poniesienie wydatków na odpłatność m.in. za pobyt w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zawierające w szczególności: dane identyfikujące kupującego i sprzedającego, rodzaj zakupionego towaru/usługi oraz kwotę zapłaty, co oznacza, że z treści tych dokumentów powinno wynikać, że to osoba niepełnosprawna poniosła wydatek.

Powyższe oznacza, że to wnioskodawca – jako osoba niepełnosprawna – powinien posiadać dokumenty (faktury, rachunki) wystawione na jego imię i nazwisko, potwierdzające poniesienie przez niego wydatków. Brak imiennego dowodu poniesienia wydatków wyklucza – na podstawie art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o PIT – możliwość skorzystania z ww. odliczenia.

"Reasumując, mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że faktura wystawiona na Pana syna nie stanowi podstawy do odliczenia przez Pana od dochodu, w ramach ulgi rehabilitacyjnej, kwoty poniesionej na odpłatność za pobyt w zakładzie opiekuńczo-leczniczym stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Poniesione przez Pana wydatki za pobyt w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, nie mogą zostać odliczone na podstawie art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy, od Pana dochodu w zeznaniu rocznym za 2021 r., jako wydatki na cele rehabilitacyjne, ponieważ faktura wystawiona na imię i nazwisko Pana syna nie spełnia wymogu posiadania przez Pana imiennego dowodu poniesienia przez Pana wydatków na te cele" - podsumował organ.

W konsekwencji powyższego wnioskodawca nie jest uprawniony do rozliczenia w PIT-37 za 2021 r., w ramach ulgi rehabilitacyjnej opisanych kosztów związanych z pobytem w zakładzie opiekuńczo-leczniczym.

Źródło: Interpretacja indywidualna z dnia 30 sierpnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.517.2022.1.DA