Subskrybuj nas na Youtube
Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) stwierdziła, że koszty prac fit-out, związane z wynajmowaniem lokali, nie zwiększają wartości początkowej środka trwałego i mogą być uznane za koszty pośrednie.
Prace fit-out a koszty podatkowe
Wnioskodawca jest mężczyzną, który prowadzi działalność wynajmu komercyjnych lokali w Polsce. Umowy najmu mają określony okres, zazwyczaj 5 lat, z możliwością przedłużenia. W celu przyciągnięcia najemców podatnik oferuje różne zachęty, w tym prace fit-out (wykończenia lokalu) dostosowane do potrzeb najemcy. Koszty tych prac są ponoszone przez mężczyznę lub ustalane z najemcą jako konkretne opłaty za wykonane prace. Modele biznesowe wnioskodawcy obejmują: model 1 -wynajmujący dokonuje prac fit-out na podstawie projektów najemcy, model 2 i 3- lokal jest wynajmowany w stanie surowym, a najemca dokonuje prac adaptacyjnych na własny koszt, przy czym część prac jest zlecona przez wynajmującego, model 4 - najemca przygotowuje projekty i wykonuje prace fit-out, a wynajmujący dokonuje dodatkowych prac w zamian za ustaloną opłatę.
Mężczyzna skierował pytanie do KIS czy wydatki na prace fit-out powinny być zaliczone jednorazowo jako koszty uzyskania przychodów, czy też uwzględnione poprzez odpisy amortyzacyjne. Podatnik uważa, że wydatki poniesione na prace fit-out w ramach różnych modeli biznesowych powinny być zaliczone jednorazowo jako koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.
KIS: wydatki na prace fit-out stanowią koszty uzyskania przychodów
Według oceny KIS, przedstawione stanowisko przez mężczyznę było prawidłowe. W opinii organu podatkowego koszty poniesione na prace fit-out, które są związane z wynajmowaniem lokali, nie zwiększają wartości początkowej środka trwałego (lokalu) i mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty pośrednie. KIS wyjaśniła, że do kosztów wytworzenia środka trwałego zalicza się wyłącznie wydatki, które można zaliczyć do wartości wytworzonego środka trwałego, bezpośrednio związanego z realizacją inwestycji. Wydatki muszą pozostawać w bezpośrednim związku z wytworzeniem danego środka trwałego i stanowić element jego kosztu wytworzenia. Poniesiony koszt jest jednocześnie elementem wartości początkowej, od której dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.
Organ podatkowy uznał, że koszty poniesione na prace fit-out nie zwiększają wartości początkowej środka trwałego. Ponadto, KIS uznała, że poniesionych wydatków przez mężczyznę nie można bezpośrednio powiązać z uzyskiwaniem konkretnego przychodu z najmu danego lokalu, ponieważ są one związane z możliwością zawarcia umowy najmu. Organ podatkowy podkreślił, że prace fit-out pozwalają na dostosowanie lokalu do różnych potrzeb i wymagań różnych najemców. Mogą być wykonywane na podstawie indywidualnych umów z najemcami. Według KIS, prace nie są stałym elementem lokalu i mogą być dostosowywane do różnych celów, ich koszty są traktowane jako koszty pośrednie.