Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) stwierdziła, że usługi świadczone przez fundację w ramach domu wczasów dziecięcych nie stanowią formy rekreacyjnej, lecz edukacyjną i wychowawczą, co kwalifikuje do zwolnienia od podatku VAT jako usługi w zakresie kształcenia.
Zwolnienie z VAT a usługi wychowawcze
Wnioskodawcą jest fundacja, która prowadzi dom wczasów dziecięcych (DWD), który jest placówką oświatową, zarejestrowaną jako niepubliczna placówka oświatowa. DWD nie świadczy usług turystycznych, ponieważ prowadzenie placówki oświatowej nie jest uważane za działalność gospodarczą. DWD zapewnia opiekę i wychowanie uczniom w okresie, gdy pobierają naukę poza swoim miejscem stałego zamieszkania. DWD jest przeznaczony dla uczniów różnych typów szkół, takich jak szkoły podstawowe, licea ogólnokształcące, technika, branżowe szkoły I stopnia i szkoły specjalne przysposabiające do pracy. Placówka działa jako część systemu oświaty, zapewniając edukację i wychowanie. Jedną z form realizacji zadań DWD są zamknięte turnusy rekolekcyjne, które są organizowane w celu pogłębienia wiary i formacji religijnej. Turnusy nie są uważane za formy wypoczynku w sensie prawnym, ponieważ uczestnicy uczą się i pracują nad swoim duchowym rozwojem, natomiast nie odpoczywają. Dzieci i młodzież uczestniczący w tych rekolekcjach są traktowani jako wychowankowie DWD.
Warto zaznaczyć, że konkretna osoba jest uważana za wychowanka DWD, jeśli przebywa w placówce nie krócej niż 5 dni i nie dłużej niż 12 tygodni. Fundacja skierowała pytanie do KIS czy może stosować zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a w zw. z pkt 26 lit przy wystawianiu faktury na pobyt wychowanka w DWD na turnusie rekolekcyjnym dla podmiotu finansującego. Fundacja jest zdania, że powinna stosować zwolnienie z VAT.
KIS: świadczone usługi edukacyjne są zwolnione z VAT
Według oceny KIS, stanowisko wnioskodawcy było nieprawidłowe. Organ podatkowy uznał, że usługi świadczone przez fundację w ramach pobytu w domu wczasów dziecięcych podczas turnusów rekolekcyjnych kwalifikują się jako usługi w zakresie kształcenia i wychowania, co umożliwia skorzystanie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT. KIS uznała, że pomimo poprawnego wniosku o zwolnieniu usług od podatku, stanowisko było błędne ze względu na nieprawidłową podstawę prawną. Organ zaznaczył, że DWD działała jako jednostka objęta systemem oświaty, co oznacza, że świadczyła usługi edukacyjne. KIS zwróciła uwagę, że głównym celem pobytu wychowanków w DWD była edukacja oraz wychowanie, natomiast nie sam wypoczynek (rekreacja, turystyka). Organ uznał, że to edukacja i wychowanie są głównymi celami tych usług, co było kluczowe, aby kwalifikować je jako usługi w zakresie kształcenia i wychowania.
KIS odwołała się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE, który wskazał że usługi edukacji nie ograniczają się jedynie do nauczania, które prowadzi do uzyskania określonych kwalifikacji lub wykształcenia zawodowego. Edukacja może także obejmować inne formy działalności, jeśli nie mają one charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Organ uznał, że usługi świadczone przez DWD nie mają charakteru rekreacyjnego, ponieważ ich celem jest edukacja i wychowanie.