Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) wyjaśniła, że zwrot kosztów używania prywatnego samochodu przez zleceniobiorców nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Używanie prywatnego auta przez zleceniobiorców a PIT
Wnioskodawcą jest spółka, która działa w sektorze usług finansowych. Spółka zatrudnia osoby fizyczne do wykonywania zadań polegających na wizytach i dokumentacji zdjęciowej w różnych lokalizacjach w ramach umowy zlecenia. Zleceniobiorcy wykorzystują swoje prywatne pojazdy, a spółka zwraca im koszty eksploatacji tych pojazdów. Spółka zapytała, czy jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, powinna pobierać zaliczkę na podatek dochodowy od kwot wypłaconych zleceniobiorcom tytułem zwrotu kosztów używania prywatnego samochodu. Wnioskodawca uważa, że nie jest zobowiązany do pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od należności wypłaconych z tytułu zwrotu kosztów używania prywatnego pojazdu.
KIS: zwrot kosztów używania auta przez zleceniobiorców nie podlega PIT
Według KIS, przedstawione stanowisko przez spółkę było prawidłowe. Organ podatkowy wyjaśnił, że zwrot kosztów używania prywatnego pojazdu przez zleceniobiorców nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. KIS odwołała się do art. 21 ust. 1 pkt 16 oraz ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tymi przepisami, zwrot kosztów podróży służbowej osobom, które nie są pracownikami jest wolny od podatku do wysokości określonej w odrębnych przepisach. Organ podatkowy podkreślił, że ustawodawca poszerzył definicję "podróży" poza typową podróż służbową pracownika, uznając, że dotyczy ona również zleceniobiorców, którzy nie mają stałego miejsca wykonywania umówionych czynności. Dodatkowo, KIS zaznaczyła, że zgodnie z art. 21 ust. 13, zwolnienie ma zastosowanie, jeśli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.
Organ podatkowy zwrócił uwagę na rozróżnienie między podróżą służbową a podróżą osoby niebędącej pracownikiem, wskazując, że zleceniobiorcy nie mieli stałego miejsca wykonywania pracy, a ich podróże służyły realizacji zadań zawodowych. W przypadku zleceniobiorców, miejsce wykonywania pracy nie było stałe, lecz zmieniało się w zależności od konkretnego zlecenia.