Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) wyjaśniła, że naliczona kara umowna za nieterminowo wykonaną usługę nałożona przez kontrahenta nie podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Kara umowna a koszty uzyskania przychodów
Wnioskodawczyni prowadząca działalność gospodarczą w branży architektonicznej w czerwcu 2022 r. podpisała umowę z Wojewódzkim Szpitalem Specjalistycznym SPZOZ na opracowanie projektu Szpitalnego Oddziału Ratunkowego wraz z niezbędną infrastrukturą. W trakcie prac konieczne okazało się zaprojektowanie lądowiska dla śmigłowców na dachu budynku. Z tego powodu SPZOZ zdecydował o przeprowadzeniu osobnej procedury zamówienia publicznego dla lądowiska, co spowodowało opóźnienie całego projektu. W styczniu 2023 r. strony zawarły dodatkową umowę dotyczącą zaprojektowania lądowiska, wymagającą znaczących zmian w pierwotnej dokumentacji SOR. Proces finalizacji projektu został wydłużony z powodu konieczności uzyskania uzgodnień i pozwoleń od odpowiednich organów administracyjnych oraz Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. W rezultacie tych opóźnień SPZOZ wystawił wnioskodawczyni notę obciążeniową oraz nałożył karę umowną.
Z uwagi na powyższe zainteresowana zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy naliczona kara za nieterminowe wykonanie usługi nałożona przez kontrahenta stanowi koszt uzyskania przychodów.
Podatniczka była zdania, że nałożoną karę za nieterminowo wykonaną usługę może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Argumentowała, że wydatek ten nie mieści się w art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT, w którym to ustawodawca wyraźnie wskazał, jakie kary umowne wyłączone są z kosztów uzyskania przychodów. Twierdziła, że nałożona na nią kara powinna być oceniona z perspektywy ogólnych zasad zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wynikających z art. 22 ust. 1 ww. ustawy.
Kara nie podlega zaliczeniu do kosztów podatkowych
Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za nieprawidłowe i wyjaśnił, że przedmiotowa kara umowna za nieterminowo wykonaną usługę nie podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.
Organ podatkowy uzasadnił swoją interpretację, odwołując się do przepisów ustawy o PIT oraz Kodeksu cywilnego. Zaznaczył, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT: „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonywanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonywanych robót i usług".
W dalszej części interpretacji organ wskazał, że opóźnienie w wykonaniu świadczenia, nawet niezawinione przez dłużnika stanowi wadę wykonywanych robót/usług. Jeżeli zgodnie z przepisami prawa powszechnie obowiązującego lub postanowieniami umowy dłużnik odpowiada wobec wierzyciela w przypadku wystąpienia opóźnienia, niezależnie od dochowania przez niego należytej staranności nie może kwoty zapłaconego odszkodowania, czy kary umownej zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Po szczegółowej analizie stanu faktycznego oraz konkretnych przepisów prawa KIS doszła do wniosku, że kara za nieterminowe wykonanie umowy jest karą za wadliwe wykonanie usługi, a tym samym mieści się w katalogu kar umownych i odszkodowań wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów w świetle przytoczonego powyżej art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT.
„Reasumując – naliczona kara umowna za nieterminowo wykonaną usługę nałożona przez kontrahenta, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej” - zakończył organ.