Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) uznała, że usługi muzykoterapii świadczone przez osobę niebędącą podmiotem leczniczym oraz prywatne zajęcia z rytmiki nie korzystają ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c oraz pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług.
Usługi muzykoterapii oraz zajęcia z rytmiki a zwolnienie z VAT
Wnioskodawczynią jest kobieta, która prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Podatniczka zajmuje się między innymi muzykoterapią oraz prywatnym nauczaniem rytmiki, oferując swoje usługi głównie dzieciom, zarówno zdrowym, jak i niepełnosprawnym. Działalność opodatkowana jest na zasadzie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Praca podatniczki koncentruje się na wspieraniu dzieci poprzez muzykoterapię, mającą na celu poprawę ich stanu zdrowia psychicznego i fizycznego. Sesje muzykoterapii oparte są na wykorzystaniu bodźców dźwiękowych, wpływając na organizm zarówno przez zmysł słuchu, jak i doznania kinestetyczne, a także na plastyczność neuronową mózgu. Wnioskodawczyni prowadzi również zajęcia z rytmiki, głównie w żłobkach, skupiając się na poziomie przedszkolnym. Zajęcia mają na celu pobudzenie ciekawości muzycznej dzieci oraz uczynienie ich bardziej wrażliwymi na bodźce dźwiękowe.
Kobieta zapytała KIS, czy świadczenie usług muzykoterapii oraz prywatne zajęcia rytmiki mogą korzystać ze zwolnienia z VAT. Podatniczka twierdzi, że świadczone usługi muzykoterapii jako forma terapii dla dzieci z różnego rodzaju trudnościami, powinny korzystać ze zwolnienia z VAT, podobnie jak prywatne zajęcia z rytmiki, które prowadzone są na poziomie przedszkolnym i mają charakter edukacyjny oraz wspierający rozwój dzieci.
KIS: muzykoterapia i nauczanie rytmiki bez zwolnienia VAT
Według oceny organu podatkowego, przedstawione stanowisko przez podatniczkę było nieprawidłowe. KIS uznała, że wnioskodawczyni nie była podmiotem leczniczym, co stanowiło warunek do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. Ponadto, zwolnienie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT wymaga, aby usługi były świadczone w ramach wykonywania zawodów medycznych, co w przypadku kobiety, jako osoby wykonującej zawód muzykoterapeuty (nieuregulowanego odrębnymi przepisami jako zawód medyczny), nie zostało spełnione. Organ podatkowy podkreślił, że usługi muszą spełniać określone warunki – służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i być świadczone przez konkretne podmioty wskazane w przepisach. W ocenie organu, usługi muzykoterapii świadczone przez wnioskodawczynię nie spełniały kryteriów ustawowych.
W zakresie pytania drugiego, dotyczącego możliwości skorzystania ze zwolnienia dla usług prywatnego nauczania rytmiki, KIS uznała, iż usługi nie mogły być objęte zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT, ponieważ nie były równoważne z kształceniem powszechnym lub wyższym. Organ podatkowy odwołał się do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, które wskazuje, że aby usługa mogła być uznana za kształcenie powszechne lub wyższe i mogła skorzystać ze zwolnienia, musi obejmować przekazywanie wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin. W ocenie organu, zajęcia z rytmiki prowadzone przez wnioskodawczynię nie spełniały tych kryteriów, gdyż miały charakter specjalistyczny, skupiający się na edukacji artystycznej i nie stanowiły nauczania obejmującego obszerny i zróżnicowany zespół dziedzin charakterystyczny dla kształcenia powszechnego lub wyższego.