Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) wydał interpretację indywidualną, w której potwierdził prawidłowość zaprezentowanego stanowiska zgodnie, z którym koszty transportu należy ujmować jako koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia.
Koszty transportu jako koszty podatkowe
Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi m.in. koszty transportu zakupionych materiałów wykorzystywanych do wytwarzania sprzedawanych produktów oraz koszty transportu towarów. Dany koszt transportu zwykle obejmuje niejednorodne materiały i towary, które mogą różnić się m.in. ilością, wagą, kubaturą, a także wykorzystywaniem do różnych celów i w różnych momentach. Firma nie ma obiektywnej możliwości, aby precyzyjnie wskazać, jaka część kosztu transportu dotyczy danego materiału czy towaru. Charakter kosztów transportu nie pozwala na przypisanie ich wprost, tj. bez zastosowania klucza alokacji, bazującego na określonych założeniach do poszczególnych przychodów podatkowych.
Firma argumentowała, że koszty transportu stanowią koszty pośrednio związane z przychodami i są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jednakże w celu utwierdzenia się w swoim przekonaniu zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy stanowisko, które przedstawiła, jest prawidłowe.
Koszty należy ujmować w dacie poniesienia
Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za prawidłowe i potwierdził, że koszty transportu należy ujmować jako koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia.
KIS zauważyła, że podatnik oparł swoją argumentację o konkretne przepisy ustawy o CIT oraz inne interpretacje indywidualne wydane przez organy podatkowe w podobnych stanach faktycznych. Słusznie przywołał art. 15 ust. 4e ww. ustawy zgodnie, z którym: „za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów".
Następnie organ za trafny uznał pogląd spółki, według którego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych koszty transportu należy ujmować jako koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia, czyli w dniu, w którym ujęto te koszty w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury lub innego dokumentu - bez względu na sposób ewidencjonowania i rozliczania tego kosztu dla celów bilansowych, tj. bez względu na to, czy dany wydatek ujęto w księgach rachunkowych, tj. zaksięgowano na koncie kosztowym, czy też nie. Po szczegółowej analizie stanu faktycznego sprawy oraz argumentacji wnioskodawcy organ podatkowy odstąpił, od uzasadnienia prawnego oceny przedstawionego stanowiska w pełni zgadzając się z nim.