Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) potwierdziła, że wpłaty na PFRON, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT.
Wpłaty na PFRON a ryczałt od dochodów spółek
Spółka od lutego 2023 r. opodatkowana jest w formie ryczałtu od dochodów spółek na zasadach określonych w rozdziale 6B ustawy o CIT. Firma zatrudnia pracowników w ilości powyżej 25 osób i w związku z tym dokonuje comiesięcznych wpłat na PFRON, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Firma argumentowała, że przedmiotowe wpłaty na PFRON, nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Jednakże w celu utwierdzenia się w swoim przekonaniu zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy stanowisko, które przedstawiła, jest prawidłowe.
Brak opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek
Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za prawidłowe i potwierdził, że wpłaty na PFRON nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.
Organ podatkowy uzasadnił swoje stanowisko, odwołując się do odpowiednich przepisów ustawy o CIT oraz ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej, oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Zaznaczył, że w katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT wymienił m.in. dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.
Następnie organ wyjaśnił, że za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą można uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. Organ podkreślił, że w ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można posiłkować się kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT, wynikającą z praktyki podmiotu.
W dalszej części interpretacji KIS wskazała, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy CIT: „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 573)". Niemniej jednak na podstawie opisu stanu faktycznego oraz konkretnych przepisów prawa organ stwierdził, że wydatek ten spełnia definicję kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.
„Podsumowując, wpłaty na PFRON, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT” - podsumował organ.