Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) w swojej interpretacji wyjaśniła, że koszty obsługi prawnej poniesione przez spółkę w związku z dochodzeniem zapłaty wierzytelności nabytej w drodze subrogacji mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.
Wydatki na obsługę prawną jako koszty uzyskania przychodu
Spółka prowadząca działalność w zakresie poszukiwania i rozwijania inwestycji nieruchomościowych, zwróciła się do KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej. Spółka planowała nabyć nieruchomość i ustanowić na niej hipotekę na rzecz wierzyciela, w celu zabezpieczenia obligacji wyemitowanych przez zagranicznego dłużnika. W zamian za ustanowione zabezpieczenie spłaty obligacji dłużnik miał zapłacić spółce wynagrodzenie.
W przypadku braku zapłaty umówionego wynagrodzenia, wnioskodawca mógł dokonać spłaty wierzytelności, wstępując w prawa zaspokojonego wierzyciela. Jeżeli taka sytuacja miałaby miejsce wnioskodawca planował wszcząć postępowanie sądowe w celu wyegzekwowania wierzytelności oraz odsetek, co wiązałoby się z poniesieniem kosztów prawnych.
Pytanie wnioskodawcy dotyczyło możliwości zaliczenia kosztów obsługi prawnej, poniesionych w procesie dochodzenia zapłaty wierzytelności nabytej w drodze subrogacji, do kosztów uzyskania przychodu. W jego ocenie wydatki te, ze względu na ich charakter i bezpośredni związek z działalnością gospodarczą spółki, powinny zostać uznane za koszty uzyskania przychodu. Argumentował, że koszty te służą nie tylko zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodu, ale także zostają poniesione w celu osiągnięcia przychodu, w szczególności przychodu z tytułu odsetek naliczonych od nabytej wierzytelności oraz wynagrodzenia za udzielone zabezpieczenie.
Stanowisko KIS
Organ podatkowy w swojej odpowiedzi przyznał rację wnioskodawcy, potwierdzając, że koszty obsługi prawnej, poniesione w związku z dochodzeniem zapłaty wierzytelności nabytej w drodze subrogacji, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.
Jako uzasadnienie swojego stanowiska, organ podatkowy posłużył się analizą przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności art. 15 ust. 1, który mówi o kosztach poniesionych w celu osiągnięcia przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Organ podkreślił, że koszty wskazane przez wnioskodawcę spełniają wszystkie ustawowe kryteria dla uznania ich za koszty uzyskania przychodu.
"Wymienione wydatki pozostają w związku z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą oraz realizują cel zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów Spółki. Choć nie jest możliwe bezpośrednie przypisanie ich do konkretnych przychodów są racjonalne i uzasadnione ekonomicznie, stanowią logiczne następstwo ciągu gospodarczych zdarzeń. Państwa decyzja o wejściu w spór sądowy z Dłużnikiem (spółka zagraniczna) jest związana z prowadzoną działalnością gospodarczą i ma na celu ochronę Państwa interesów, a tym samym służy zabezpieczeniu źródła przychodów Spółki. Zatem stwierdzić należy, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami na koszty postępowania sądowego, w tym usług prawnych a zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodów Wnioskodawcy." - podsumował organ.