Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) wyjaśniła, że osoba prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, nie ma możliwości zaliczenia poniesionego wydatku na zakup telewizora do kosztów uzyskania przychodów. Przedsiębiorca korzystający z takiej formy rozliczenia płaci podatek od przychodu i tym samym nie ma możliwości pomniejszania podatku o koszty jego uzyskania.
Wydatek na zakup telewizora a koszty podatkowe
Wnioskodawca od marca 2023 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem (62.01.Z). Działalność opodatkowana jest ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Podatnik planuje zakup telewizora, który będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej jako sprzęt do prowadzenia wideokonferencji oraz kontaktu z zespołem programistycznym. Telewizor będzie zawieszony w salonie, który służy jako miejsce pracy, ale również jako przestrzeń prywatna po godzinach.
Zainteresowany był zdania, że może zaliczyć wydatek na zakup telewizora do kosztów uzyskania przychodów. Argumentował, że sprzęt zwiększy efektywność jego pracy, umożliwi lepszy kontakt z zespołem programistycznym, oraz klientami, co pozytywnie wpłynie na uzyskiwane przychody. Jednakże w celu utwierdzenia się w swoim przekonaniu mężczyzna zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem, czy stanowisko, które przedstawił, jest prawidłowe.
Ryczałt wyklucza zaliczenie wydatku do kosztów
Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za nieprawidłowe i wyjaśnił, że osoba prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, nie ma możliwości zaliczenia poniesionego wydatku na zakup telewizora do kosztów uzyskania przychodów.
Organ podatkowy uzasadnił swoją interpretację, odwołując się do odpowiednich przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaznaczył, że aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, musi być poniesiony przez podatnika, być definitywny i nie zostać zwrócony, mieć związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów, zostać właściwie udokumentowany, a także nie znajdować się w grupie wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów.
Następnie organ odniósł się do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Wskazał, że zgodnie z art. 12 ust. 2 tej ustawy: „podatek zryczałtowany, o którym mowa w ust. 1, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania". Wyjaśnił, że ryczałt ewidencjonowany stanowi uproszczoną formę opodatkowania działalności gospodarczej. Przedsiębiorcy korzystający z takiej formy rozliczenia płacą podatek od przychodu, tym samym nie mają możliwości pomniejszania podatku o koszty jego uzyskania.
W konkluzji KIS stwierdziła, że przychód otrzymany bez pomniejszania go o koszty uzyskania tego przychodu stanowi podstawę opodatkowania ryczałtem. Opodatkowanie ryczałtem nie pozwala na rozliczenie kosztów - nie ma możliwości obniżenia przychodu o koszty jego uzyskania. Z uwagi na to, decydując się na zryczałtowaną formę opodatkowania działalności gospodarczej, podatnik nie ma możliwości zaliczenia poniesionego wydatku na zakup telewizora do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.