Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) wydała interpretację, w której potwierdziła możliwość zaliczenia opłaty z tytułu polubownego rozwiązania umowy najmu do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Opłata za polubowne rozwiązanie umowy
Spółka planowała otwarcie nowoczesnego zakładu w ramach swojej inwestycji. W tym celu zawarła umowę najmu z niepowiązanym podmiotem na wynajem powierzchni magazynowej oraz biurowej w budowie. Umowa została zawarta na okres 7 lat z określonym w niej terminem oddania nieruchomości do użytku. Termin ten został jednak przesunięty z powodu trudności budowlanych oraz opóźnień w uzyskaniu decyzji administracyjnych w tym pozwolenia środowiskowego. Analiza opłacalności inwestycji wykazała, że kontynuacja wynajmu byłaby ekonomicznie nieuzasadniona, wobec czego spółka zdecydowała się na polubowne rozwiązanie umowy najmu.
Firma była zdania, że uiszczona opłata z tytułu polubownego rozwiązania umowy może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Argumentowała, że z uwagi na ekonomiczne uzasadnienie zakończenia najmu, koszty te powinny być uznane za konieczne do osiągnięcia przychodów. Aby uzyskać oficjalne potwierdzenie swojego stanowiska, skierowała do organu podatkowego zapytanie, czy jej interpretacja przepisów jest zgodna z obowiązującym prawem.
Zaliczenie opłaty do kosztów podatkowych
Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za prawidłowe i potwierdził, że opłatę z tytułu polubownego rozwiązania umowy najmu można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Organ podatkowy uzasadnił swoją interpretację, odwołując się do odpowiednich przepisów ustawy o CIT. Zaznaczył, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy: „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1". Ponadto, podkreślił, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
Następnie KIS stwierdziła, że wydatki poniesione na uiszczenie przedmiotowej opłaty nie znajdują się w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w tym w szczególności nie są karami umownymi, o których mowa w pkt 22 tego przepisu. Przeprowadzona ocena sytuacji spółki wykazała, że decyzja o polubownym rozwiązaniu umowy najmu była podejmowana w kontekście racjonalnego zarządzania majątkiem i minimalizacji strat. Z uwagi na to, wydatek w postaci opłaty za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia albo zachowania jego źródła.
„Podsumowując, wydatek z tytułu opłaty spełnia ogólną przesłankę, wynikającą z dyspozycji art. 15 ust. 1 updop, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 updop, tym samym może być uznany za koszt uzyskania przychodów Spółki” - zakończył organ.